De vakantie zit er bijna op. Vanmorgen alles in de auto geladen en ons tijdelijk onderkomen vrijgegeven voor de volgende gasten. Vervolgens richting de piste om nog een paar uurtjes te skien. De dagjesmensen waren ook weer terug, dus was het een stuk drukker dan afgelopen dagen.

Halverwege de middag zijn we gestopt, hebben we de skies en schoenen weer ingeleverd en zijn we begonnen aan de terugreis. Aan het eind van de middag kwamen we in het hotel waar we de nacht zouden doorbrengen. Daar hebben we met de hele familie gezellig gegeten en de vakantie afgesloten. Morgen rijden we op het gemakje naar huis zodat iedereen maandag weer naar school en/of werk kan. 😉

Tot slot de einduitslag:

W: 8 Schnitzels, 2x gevallen

J: 6 Schnitzels, 0x gevallen

P: 4 Schnitzels, 1x gevallen

H: 4 Schnitzels, 0x gevallen

Vandaag was het lekker warm weer. Zo warm zelfs dat de sneeuw al redelijk zacht werd. Oplossing: helemaal naar boven.

Op de top aangekomen zagen we dat 2 personen bezig waren voorbereidingen te treffen voor een tandem-paragliding sprong. De parachute lag netjes uitgespreid in de sneeuw en alle draadjes waren, voor zover ik het kon zien, uit de knoop gehaald. Vervolgens is het een kwestie van een sprintje trekken door de sneeuw, de parachute laten opbollen en vervolgens los komen van de grond. Stap 1 ging goed totdat de achterste persoon harder ging lopen dan de voorste. De parachute bolde op, maar de 2 pasagiers struikelden en kwamen 20 meter verder in de sneeuw tot stilstand.

Op het moment dat ze weer stil lagen besloten wij om weer verder te skien. In de hoop dat ze nog een poging gingen wagen, namen we dezelfde lift nog een keer. En jawel, boven aangekomen lag de parachute al weer bijna klaar voor een nieuwe poging. Dit keer aan de andere kant van de helling zodat de skiers en de paragliders geen last van elkaar hadden.

Alle voorbereidingen waren weer getroffen en het was nu alleen nog wachten op een beetje wind om de parachute wat extra lift te geven. Na een minuut of 10 hadden we het wel gezien en gingen de paragliders er zelf ook maar bij zitten. We hebben niet meer gezien of ze uiteindelijk ook nog de lucht in zijn gegaan, maar naar mijn idee waren de tekenen duidelijk: NIET SPRINGEN VANDAAG!

Voordat we richting Oostenrijk gingen wisten we al dat in de loop van de week 2 dorpsgenoten, Marcel en Rita, ook onze kant op zouden komen om te gaan skien. Na wat heen en weer SMSen en bellen troffen we elkaar gisteren op de piste. Uiteraard moesten we even een foto maken die we in de kantine van onze tennisvereniging kunnen ophangen. 🙂

Na een rondje te hebben geskied gingen we ieder onze eigen kant weer op. Binnenkort treffen we elkaar weer op de tennisbaan.

Voor vandaag hadden ze prima weer voorspelt. Maar toen we vanmorgen de gordijnen open schoven zag het er maar somber uit. Gelukkig trok de bewolking (mist) na een poosje op en kregen we wat ons beloofd was: lekker weertje. Geen wolkje aan de lucht, geen zuchtje wind en de temperatuur was iets omhoog. Kortom, ideaal weertje om weer de berg op en af te gaan.

Tijdens de lunch zagen we nog een paar zwoegers de top van de berg opklimmen om ook van het hoogste stukje te kunnen skien. De lift komt tot omgeveer 100m onder de top. Door de diepe sneeuw, met skies op de schouder en een helling van meer dan 45 graden, is dat nog een hele klim. Niets voor mij, maar ik kan er prima naar kijken 😉

Sinds enige tijd heb ik op dinsdag een studiedag. En vandaag is het… dinsdag. Dus om maar in het ritme te blijven moest er vandaag gestudeerd worden. Maar wat dan?

Het weer? Dat kon beter. Het was bewolkt, het ging sneeuwen, maar vanmiddag kwam het zonnetje maar flauwtjes door. Daar zijn we snel mee klaar.

De sneeuw? Die was prima. Niets op aan te merken.

Dan de menukaart maar bestuderen… en na een grondige studie viel de keuze op de Grill Teller. Best lekker, maar haalt het niet bij een Wiener Schnitzel. Volgende keer dus nog maar eens de menukaart bestuderen. 😉

Uiteindelijk toch ook maar het “echte” studiemateriaal er bij gepakt. Dat is het voordeel van e-learning. Je kunt er overal bij, mits je maar Internet hebt. Of is dat juist een nadeel tijdens je vakantie?

Gisteren lekker geskied. Het zonnetje kwam nog niet door, en af en toe viel er wat sneeuw, maar het was vooral erg koud. Er werd zelfs gesproken over “bevroren neusharen” en wat je er tegen kan doen. De genoemde suggesties waren niet geschikt voor publicatie, dus hier laat ik het maar bij. 😉

‘s Avonds met z’n allen gezellig uit eten bij een inmiddels vertrouwd adres. En jawel, de Wiener Schnitzel stond ook nog op de kaart. Dus werd het een vertrouwd recept op dit vertrouwde adres. Maar op de andere borden zag ik gerechten die er ook heel lekker uitzagen, dus dat gaan we van de week ook nog maar eens proberen!

Vandaag zag het weer er heel anders uit, zoals je kunt zien op de foto’s van vandaag. Strak blauwe lucht en dus een lekker zonnetje. Toch was de temperatuur nog flink onder nul en dat is vooral te merken als je in een (open) stoeltjeslift zit. Maar om te skien prima omstandigheden!

Wat misschien ook opvalt op de foto’s is dat het erg rustig was op de piste vandaag. Zaterdag en zondag waren er nog een hoop bussen met dagjes-mensen. Vandaag waren die blijkbaar weer allemaal an die Arbeit. Persoonlijk heb ik daar niet zo’n probleem mee: korte rijen bij de liften en voldoende plek om ergens wat te eten of te drinken. Kortom, het is hier prima vertoeven. 🙂

Tussen de middag maar eens wat anders gegeten: Tiroler Gröstl. Een aanrader! Eten we thuis ook wel eens, al smaakt het dan toch weer net even anders. Voor degene die het zelf ook eens wil proberen kun je hier een recept vinden.

Tot slot nog even een tussenstand:
W: 3x Schnitzel + 1x gevallen
J: 3x Schnitzel + 0x gevallen
P: 2x Schnitzel + 0x gevallen
H: 2x Schnitzel + 0x gevallen

Wouter viel al op de eerste dag op de kant van zijn gebroken herstelde sleutelbeen. Even schrikken dus, maar gelukkig ving hij de val goed op en was er niets aan de hand. Voorzichtigheid boven alles, maar ik ben benieuwd of dat aan het eind van de week nog zo zal zijn…

Foto’s van gisteren en vandaag in het album Wintersport 2013.

Gisteren na schooltijd direct vertrokken richting de Oostenrijkse Alpen voor een nieuw Schnitzel-avontuur. De heenreis verliep voorspoedig. Nog voor 22.00 uur bereikten we het hotel waar we die nacht zouden slapen. Al was dat maar van korte duur, want om half 6 liep de wekker weer af en even na 6 uur zaten we weer in de auto voor de laatste 170km. Het dal waar wij gaan skien is zo ongeveer de enige weg van noord naar zuid in dat deel van de Alpen. Het kan er dan ook erg druk zijn. In het verleden hebben we over de laatste 35km wel eens 6 uur gedaan. Dus vroeg er uit en zorgen dat je voor de nacht-rijders in het dal bent. Maar alles viel mee en al om 8 uur waren we in “ons dorp”.

Dus dan maar eerst om een kop thee bij opa en oma, want die waren al een week eerder vertrokken. Daarna naar het appartement waar we gelukkig al vroeg in konden, auto uitpakken, boodschappen doen, omkleden en vervolgens richting de piste. Tijd om te gaan skien! De eerste meters is altijd weer even wennen, maar al snel hadden we de slag weer te pakken. Wouter erg voorzichtig vanwege zijn net herstelde sleutelbeen en Jasper na een uur al sneller dan vorig jaar aan het eind van de week.

En van skien krijg je honger dus dan is het tijd… voor een Schnitzel! 😉

En een kwartier later ziet het er dan zo uit:

Onderweg naar het dal kwam de thermometer al op -18C en op de berg was dat goed te merken. Brrrrr, wat was het koud vandaag. Vooral in het gezicht is dat niet prettig. Je zult begrijpen dat we het daarom niet te laat hebben gemaakt met nog 7 dagen skien te gaan.

Foto’s van vandaag staan in het foto-album Wintersport 2013.