Het was vanmorgen laat toen we wakker werden. Ook wel een keertje lekker en het is tenslotte vakantie! 😉

Om 11 uur zijn we met de shuttlebus van het hotel naar het centrum gebracht. We liepen naar de kade om in een winkel onze tickets voor het grote snorkelavontuur te krijgen. Daar lag ook een cruiseschip afgemeerd: De Carnival Imagination. Wat een bakbeest zeg! Bovenop zat een soort vleugel als schoorsteen, en daarnaast stond een waterglijbaan die waarschijnlijk in een zwembad op het topdek uitkwam. Die glijbaan viel zo in het niet op dat enorme schip dat je hem bijna niet zag. Echt een monster!

Er stonden rijen met mensen die weer aan boord moesten. Wij hebben daar een poos naar zitten kijken, maar de rij bleef maar groeien… Voor ons niet zo interessant, want inmiddels zagen we 2 grote catamarans aan komen zeilen met Fury erop. De spanning steeg, en de temperatuur ook. Het cruiseschip diende als buffer tegen het kleine zuchtje wind dat er stond, en het water liep van onze ruggen af toen we eindelijk aan boord mochten. We werden zorgvuldig geteld, en kregen meteen een zwemvest, snorkel en flippers aangereikt. Ook leuk als je je schoenmaat moet geven in Amerikaanse maten??? Gelukkig konden ze heel goed schatten en alles paste zonder omruilen. Vanwege de hitte voeren we zo snel mogelijk op de motor de haven uit. Onderweg mochten we zoveel drinken als we wilden en kregen we snorkelinstructie. Nou ja, het was meer een veiligheidsinstructie, want hoe je nou moet ademen door zo’n ding… Ik was echt blij dat we thuis een les hadden genomen.

In het water zagen we wat koraal op de bodem, en prachtige vissen. Op een gegeven moment zwommen we midden in een school gestreepte vissen. Hans heeft foto’s gemaakt met de onderwatercamera, maar hij had wel zijn vinger voor de lens. Hopen dat er toch wat opstaat… Dat zien we over een week ofzo pas, want daarin zit nog een ouderwets fotorolletje. 😉

Op een gegeven moment werd het water troebel en de golven hoger. Eén golf sloeg over de snorkel van Paula heen. Dit gebeurde met zo’n kracht dat het water gewoon de longen ingeslagen werd zonder te ademen. Dat was even echt beroerd. Wouter werd ook wat misselijk, en toen was het ook al weer tijd om terug aan boord te gaan. Het was weer mooi geweest.

Op de zeilen voeren we terug naar Key West. We moesten wel goed de horizon in de gaten houden, anders werden we wel wat misselijk. Tegen de tijd dat we terug waren, had de wind ons ook weer bijna droog geblazen. Lekker gemakkelijk!

Met de shuttlebus terug naar het hotel, douchen, relaxen, eten en natuurlijk een potje klaverjassen.

Tijdens de vakantie zijn we regelmatig gevraagd of we uit Duitsland kwamen. Voor de duidelijkheid antwoordden we dan “Nee, uit Nederland, dat ligt naast Duitsland!”. Onze serveerster van vanavond wist dat wel, maar zij kwam uit Hongarije…

Dit was de vakantie dan alweer. Morgen een ritje van ruim 3 uur over alle eilandjes en bruggen terug naar Miami. Dan de auto inleveren (jammer hoor!), en het laatste nachtje doorbrengen op Amerikaanse bodem. In een Hilton hotel. Dat dan weer wel. 🙂

Foto’s in het album USA 2013.

Vandaag hadden we een flinke reis voor de boeg die ons dwars door de Everglades zou voeren. Van Naples naar Key West is het ca 250 miles, oftewel een ritje van ruim 5 uur!

Gelukkig hadden we na 2 uur een onderbreking in de vorm van Park Everglades. Hier konden we een tocht maken door de Everglades met een airboot, een alligator show bijwonen en een “nature trail” bewandelen.

Een airboot is zo’n boot met een propellor boven water ipv een schroef in het water. Bij het instappen kregen we allemaal oordopjes uitgereikt en dat was nodig ook. Wat maken die dingen een leven! We vertrokken rustig uit “de haven”, waar al een alligator te zien was. Maar eenmaal op pad ging het gas er vol op en waren we niet voor niet verzocht ons petje achterstevoren op te zetten! 🙂

Om een indruk te krijgen hoe dat gaat kun je het volgende filmpje bekijken. Kan even duren voordat het start! Eventueel als het niet start met rechter muisknop aanklikken en opslaan als kiezen.

Filmpje: Airboot, Everglades, Florida

Halverwege de rit werd de motor uitgezet en begon de ranger/piloot/stuurvrouw enthousiast te vertellen over het leven in de Everglades. Juist op dat moment kwam er een flinke alligator aanzwemmen. Dat was zó perfect getimed dat Jasper dacht dat hij nep was. Niet dus! Hij zwom een rondje om de boot, en toen weer terug. Inmiddels hadden we ook een grote schildpad gespot. Die kwam elke keer even boven om lucht te happen, maar het lukte niet een foto ervan te maken helaas.

Bij terugkomst werden we richting de alligatorshow geleid. Hier vertelde een ranger over de alligators, hoe ze leven, hoe groot ze worden, wat ze eten (geen mensen!) enzovoorts. De alligators in de show waren 9 jaar oud. Aan het einde van de show konden de liefhebbers met een 3 jaar oude alligator, genaamd Snappy, op de foto. Uiteraard wilden de boys dat wel! 🙂

Gewaarschuwd voor de muggen en met nog de nodige kilometers… euh… miles voor de boeg hebben we de “nature trail” gelaten voor wat het was.

Met nog een tussenstop in Florida City om wat te eten en inkopen te doen, kwamen we na 6 uur aan in ons hotel. Na het inchecken en omkleden gingen we naar het zwembad voor een frisse duik, maar helaas… Ook hier was het zwembadwater net zo warm als een warm bad. Van een frisse duik was dus ook hier geen sprake.

Morgen alweer onze laatste dag voordat we aan de terugreis beginnen. Maar dat wordt dan ook een hele bijzondere! 😀

Foto’s in het album USA 2013.

Vanmorgen lagen er 2 te snurken tot half 9, dus was het een beetje haasten om in de auto te komen. Een lange rit lag op ons te wachten: 3,5 uur tot het strand bij Naples. Hans had een beetje haast omdat hij op het internet had gelezen dat het strand en de bijbehorende parkeerplaats bij een park hoort, en vol = vol…

Rond 1 uur kwamen we aan, en inderdaad stonden er borden dat het vol was. Dus hebben we de auto een stukje terug geparkeerd en zijn we gaan lopen. Eigenlijk moesten we dan toch nog 2 dollar p.p. betalen maar iedereen liep over een paadje náást het park. Daar hoefden we niet te betalen en was het ook nog eens veel rustiger! 🙂

Inmiddels was het half 2 en waren we warm en bezweet van het gesjouw. Dus wilden we zo snel mogelijk verkoeling zoeken in de uitnodigende Golf van Mexico. Fout! Dat water was nog warmer dan badwater. De enige manier om echt af te koelen was nat worden en in de wind gaan staan. We hebben ons prima vermaakt met dobberen, ballen, zandkasteel bouwen en naar de pelikanen kijken. Want er waren heel wat pelikanen met een spanwijdte van zo’n 1,5 meter die over onze hoofden heen scheerden. Op een gegeven moment zagen we er één de zee in duiken, en jawel toen hij bovenkwam bewoog er wat in zijn ‘onderkin’. Toen dook de volgende, en weer één, en weer één. Ze bleven maar duiken. Zelfs op minder dan 10 meter afstand van ons wisten ze vissen te vangen. De meeuwen zagen dat ook en gingen bovenop de kop van de pelikanen zitten om ook een hapje mee te pikken. De luie vlerken!

Wij hebben genoten van het belachelijk warme water en de stralende zon terwijl het ondertussen landinwaarts alweer aan het bliksemen en rommelen was. Toch kwamen we droog aan bij het hotel dus het slechte weer was nog verder weg. We hebben een luxe suite deze keer. Met een zitkamer met fauteuil en sofa, en een aparte slaapkamer met 2 bedden. Er lag ook een briefje van de schoonmaakster dat ze hoopt dat het ons aan niks ontbreekt en dat we een zeer prettig verblijf hebben. Lees: “Denk erom dat je me een fooi geeft!!!”

Ook Naples heeft meerdere Subways, waarvan er een niet zo ver van het hotel lag. Dus hebben we lekker een broodje gehaald en zijn daarna nog het zwembad ingedoken. Ook dat water was net zo warm als een goed warm bad. Gewoon eng!

Morgen op weg naar Key West, dwars door de Everglades! Een ritje van ruim 250 miles, oftwel ruim 5 uur in de auto. Vannacht dus lekker slapen!

Foto’s in het album USA 2013.

Vandaag ging de reis van Orlando naar Vero Beach met onderweg een bezoek aan het Kennedy Space Center. Dit lag op iets meer dan uur rijden van het hotel en met een tussenstop bij een Walmart voor inkopen kwamen we daar rond kwart over 10 aan.

Inmiddels was de temperatuur al weer flink opgelopen, maar gelukkig was het meeste binnen te doen. Uiteraard is een hoop over de geschiedenis van de ruimtevaart te zien en met een bus kun je naar 2 extra locaties worden gebracht.

De eerste locatie bracht ons naar een uitkijktoren vanaf waar we de verschillende lanceerplatforms in de omgeving konden zien. De vorige keer (mei 2011) dat ik er was, was vlak voor een van de laatste lanceringen van de space shuttle. Dit keer was dat uitaard leeg, want NASA is gestopt met het lanceren van de space shuttles. Er vinden nog wel andere lanceringen plaats maar alleen met “gewone” raketten. Inmiddels wordt eea ook verbouwd voor het nieuwe Orion Multi-Purpose Crew Vehicle, de opvolger van de space shuttle. De eerste onbemande vlucht van hiervan staat gepland voor 2014. Uiteindelijk is het de bedoeling dat dit toestel de eerste mensen naar Mars brengt.

De tweede locatie zette ons voor de deur van een soort bioscoop af. Eerst kregen we daar een inleidende film over het Apollo project en de bijbehorende Saturnus-raketten. Vervolgens konden we in een nagebouwde controle centrum de lancering van Apollo 8 volgen. Dit was de eerste bemande missie waarbij een baan rond de maan werd gevlogen. Na het verlaten van dit controle centrum stonden we ineens onder een Saturnus raket die daar horizontaal in een hal lag. Wat blijft het toch enorm indrukwekkend om onder dat ding door te lopen. Paula en de jongens hadden hiervan foto’s gezien van mijn vorige bezoek, maar dat haalt het hier toch echt niet bij!

Met de bus werden we weer teruggebracht naar het Visitors Center. Daar hebben we in een IMAX theater een film over het ISS gekeken. Toch knap staaltje samenwerking van allerlei landen over de hele wereld. Gek dat het daar boven wel kan en hier beneden zo vaak voor problemen zorgt…

Van te voren had ik verteld over een simulator waarin je een lancering van een space shuttle kon meemaken. Dit zou onze afsluiting worden! Helaas… na de lancering van de laatste space shuttle is die hoek van het park helemaal verbouwd en in de lijn van de Saturnus-raket opgebouwd: informatie film, lancering film, en ineens sta je onder de space shuttle Atlantis! Het hele gebouw stond in het teken van de space shuttle en het ISS. Mooi gedaan weer, maar die simulator was toch wel erg gaaf. Dus dat was een beetje een tegenvaller. Inmiddels was het al half 5 geweest en moesten we nog anderhalf uur rijden naar ons hotel in Vero Beach. Onderweg dreigden we weer in een flinke regenbui te komen, maar gelukkig konden we die voor blijven.

Het hotel in Vero Beach lag echt aan het strand en dus wilden we daar ook nog wel even de zee in. Gelukkig was het nog lekker warm en ook het zeewater is daar net een warm bad! Geen probleem dus voor een late duik. 😉

Morgen gaat de reis naar Naples, waarschijnlijk gesticht door een stel geëmigreerde Italianen uit… Napels 🙂 Daar gaan we voor het eerst zwemmen in de Golf van Mexico.

Foto’s in het album USA 2013.

In de lobby van het hotel konden we kaartjes kopen voor Wet ‘n Wild Orlando. Via het internet was wel veel goedkoper, $10 korting pp, maar volgens de man achter de balie moest je dan een uur in de rij staan. Dat bleek wel mee te vallen, want iedereen was sowieso snel aan de beurt. Wat begint te wennen zijn de strenge veiligheidsmaatregelen. Tassencontrole (ook de koelbox), naam op het ticket en een vingerafdruk. Big Brother… Maar het is ook voor onze eigen veiligheid zullen we dan maar denken.

Er was nog plaats dus hebben we lekker een tafeltje met parasol bij het golfslagbad in beslag genomen. Omkleden, insmeren en de pret kon beginnen. Bubba Tub was de eerste attractie: met zijn vieren in een band/bootje en dan een heel hoge helling af. Dat was de bedoeling tenminste. Nadat we al erg lang in de rij stonden bleek dat de lopende band waarmee de bootjes naar boven werden gebracht kapot was gegaan. Dus iedereen moest terug naar beneden. Sommigen vonden dat niet eens erg. 😉

Daarna even in het golfslagbad waar de golven ruim 1,5 meter hoog waren! Paula ging met de jongens door naar The Surge want de rij leek daar niet zo lang te zijn. Helaas, de rij stond in de bush en we werden in groepjes doorgelaten, dus wel weer een poos wachten. Boven mochten we in een 4-persoons bootje stappen en werden we een glijbaan ingeduwd. En Paula ging achteruit gillend de helling af. Jasper en Wouter hadden haar nog nooit zo hard horen gillen dus wilden ze nog een keer. Boven vroeg de lifeguard wie er achteruit wilde dus Paula wees de jongens aan. Waarop de lifeguard met een heel valse blik “So its gonna be you” Paula nòg een keer achteruit over het randje duwde…

Wouter en Paula gingen nog met een matje de Mach 5 af. Dat vonden Paula’s knieën niet zo leuk want het matje was te kort (of ze lag niet goed) waardoor haar knieën steeds op de glijbaan bonkten. Vooral bij de landing na de steile stukken waarbij je volledig loskwam was dat niet lekker!

Daarna even bijkomen in de Lazy River. Lekker met zijn vieren (en een heleboel anderen) in een band in een riviertje rondjes dobberen tot we er genoeg van hadden en op naar The Storm. Twee grote turbotollen/ufo’s met rook en stormgeluiden, waar je in het donker met een bloedgang doorheen schoot. Daarna met zijn vieren 2x met een “achterelkaarbootje” van The Flyer en weer even een dipje in het golfslagbad. Daar bleek dat Wouter volledig uit zijn surfshort gescheurd was. 🙂 Geen nood, hij had er nog een klein zwembroekje onder. Dus broek uit en verder naar de Lazy River.

Tot slot ging Paula met de jongens in de rij voor Disco H2O. Hans wachtte ons op maar die heeft lang kunnen wachten. Tjonge, dat was me een rij! En het irritante is dat mensen die extra betalen, gewoon recht hebben om voor te dringen. Er waren rode armbandjes die altijd voor mochten, en groene (waarschijnlijk goedkopere) die afgestreept werden per attractie.  Om binnen te komen hadden wij al $220 afgetikt, dus hebben wij het zonder armbandjes en met wachtrijen moeten doen.

Om half 5 hadden we er genoeg van en gingen we naar de auto. Net op tijd want het begon te gieten toen we in de auto zaten. Goed getimed dus want met die hoosbuien en het onweer dat volgde had ik niet graag op een trapje bij de glijbanen gestaan…

Een diner van kersenflappen en croissants en lekker een potje klaverjassen vormden het eind van deze topdag!

Geen foto’s van deze dag, want daarvoor was het veel te nat en we hadden we toch geen tijd voor. Morgen weer wel als we naar Kennedy Space Center gaan.

Lekker uitgeslapen (not) gingen we op reis naar Orlando. Eerst naar een nòg groter outletcentrum. Het blijft raar: een Nike-winkel naast een Adidas-winkel en verderop ook nog Puma en Reebock in plaats van 1 grote sportwinkel met alle merken. Er zijn wel honderdduizend parfumwinkels maar daar heb je ook niks aan met een parfumallergie… En verder dure merken waar we toch niks om geven. Dus het enige dat we gekocht hebben zijn hamburgers (belachelijk duur in het outletcentrum) en ijsjes. Die ijsjes smolten al voor we de drempel over waren. Erg warm dus.

Op weg naar het hotel reden we al langs Wet ‘n Wild. Nou, de jongens werden er inderdaad wild van! Ze moeten nog even wachten tot morgen. Dan wordt het ook prachtig weer dus dat komt helemaal goed.

Verder hebben we nog wat gezwommen en inkopen gedaan. Niks bijzonders, dus geen foto’s vandaag. Morgen nemen we de onderwatercamera mee. De foto’s ontwikkelen we pas na de vakantie maar ik ben nu al benieuwd…

Zon en een strakblauwe lucht lachten ons vanmorgen toe. Dat kwam goed uit want vandaag gingen we naar natuurlijke bronnen om te zwemmen. Eén van de mooiste belevenissen van de reis. Helaas sloeg het weer om, en hebben we de hele ochtend regen gehad. Een beetje variatie tussen gewone regen en stortregen maar in elk geval niet droog en zonnig. Toch leek het wat op te klaren richting Juniper Springs dus hebben we de spullen uit de auto gepakt, zijn we onder een afdakje gaan picknicken en kaarten. Het bad lonkte ons wel: kristalhelder water met een uitgehakte rotsrand, en watermolen en jungle op de achtergrond. Toen het droog werd zwemkleding aan en voeten in het water. En heel gauw er weer uit. Tjonge, wat was dat water koud! Hans kwam niet verder dan zijn zwembroek. De jongens sprongen van de rotsen af in 1x het water in. De helden! Jasper wist niet hoe snel hij eruit moest komen en Wouter vond het lekker fris. Dus is Paula er toch ook maar in gegaan. En inderdaad: na een tijdje wende de temperatuur wel. Wouter heeft zich lekker uit kunnen leven met duiken en springen.

Na het zwemmen nog een wandelingetje door het gebied. Er zitten schildpadden en alligators. De jongens voelden zich niet echt lekker op het bospaadje. 😀 Wij hadden meer last van de muskieten. We zijn allebei meerdere keren gestoken. 🙁

In het hotel aangekomen begon de zon eindelijk lekker te schijnen dus konden we weer lekker in het zwembad plonzen. Helaas zat de whirlpool vol met zand, zodat we viezer eruit kwamen dan dat we erin gingen: zand op plekken waar je het echt niet wil hebben!

We hadden geen zin om uit eten te gaan, dus hebben we lekker Amerikaans een pizza laten bezorgen. We hadden geen idee hoe groot die dingen zouden zijn, dus hadden we een familie-deal: 2 large pizza’s, chickenwings, 2 liter cola en brood dat we niet hoefden. Nou dat was iets te veel. We hebben een hele pizza over. Weten we dat ook weer. En we hebben in elk geval de foto’s nog! 🙂

We hebben tot nu toe bijna geen TV gekeken. Nu hebben we hem voor de lol eens aangezet, en het blijkt dat ons slechte weer uit het midden van de VS komt. Lekker dan. Ze geven de komende 2 dagen ‘s middags ook onweer af. Dus de planning is nu overmorgen zo vroeg mogelijk naar Wet ‘n Wild dan kunnen we ervan genieten voor we eruit moeten…

Morgen wordt het shoppen in Orlando! 😉

Foto’s in het album USA 2013.