Rock Springs en Vernal

Tsja, wat hebben we gisteren ook al weer gedaan? Oh ja, heel veel gereden, gezwommen en gegeten. Ik zie hier wel een patroon. 🙂 Tijdens het rijden roken we op een gegeven moment een brandlucht. Even later zagen we rookpluimen in de verte en de rook bleef in het dal hangen. Ook een tent met rustplaats voor de brandweerlieden, en een bord “Thank you Firefighters” kwamen we tegen. Die mensen zijn hier echt hard nodig, want alle stadia van na een bosbrand hebben we inmiddels gezien: vers afgebrande, zwart geblakerde hellingen met wat zwarte boomstammen, zwarte boomstammen met al nieuw gras eronder, hellingen met veel jonge, fris groene boompjes, en uiteindelijk ook weer hele bossen waar af en toe nog een zwarte staak bovenuit kwam. Het is ons inmiddels wel duidelijk dat het afbranden een natuurlijk proces is (bliksem) en dat dit ook zorgt voor vernieuwing in de begroeiing zodat alle soorten planten en dieren tot hun recht komen. De brandweer moet er alleen wel voor zorgen dat de brand binnen de perken blijft.

Vandaag gingen we van Rock Springs (Wyoming) naar Vernal (Utah). We reden langs een enorm stuwmeer gevoed door de Green river. Die rivier was maar een mager stroompje op dit moment, terwijl het stuwmeer mijlen en mijlen lang is. Het hele gebied heet The Flaming Gorge National Recreational Area. We hebben natuurlijk weer de scenic route gepakt. De eerste tijd was het gewoon weer saai heuvellandschap zonder water in zicht. Later hadden we af en toe zicht op het meer, en reden we afwisselend in prachtig groen bebosd gebied tussen de rode of gele rotsen. Overal stonden bordjes langs de weg waarop aangegeven stond dat deze of gene dinosauriër hier gelopen had. Blijkbaar zijn er hier veel versteende voetsporen en skeletten gevonden. Dat zullen we morgen gaan bekijken.

We kwamen nog een flinke afgraving tegen waar we ook gewaarschuwd werden op de weg te blijven vanwege de ontploffingen. Er werd een enorm gebied afgegraven, maar wat ze er zochten is ons een raadsel.

Onderweg zijn we op een picknickplaats gestopt om te lunchen. Er was een keurige picknickplaats met wc’s (hokje met pot boven gat in de grond) en barbecues. Dat verbaasde ons wel, want het brandgevaar is momenteel erg hoog.

Daarna door naar de Flaming Gorge Dam. We reden in de zon met af en toe een drupje op de voorruit, maar we werden achtervolgd door een donkere regenwolk. Bij het visitorcenter vroegen een paar motorrijders uit de verte hoe het was waar wij vandaan kwamen. Dus antwoordden we naar waarheid dat wij nauwelijks een drup gehad hadden. Ik vrees echter dat zij de volle lading kregen…

We hadden graag een rondleiding door de energiecentrale in de dam gehad, maar dat mocht niet vanwege bliksemgevaar. En inderdaad begon het te onweren toen we wegreden. We kregen echt een plensbui en hagel op ons dak. Dan ontstaat er al gauw een rivier op die bergwegen. De auto voor ons reed heel voorzichtig en wij dus ook. Vlak nadat we onder de wolk uit gereden waren, kwamen we bij wegwerkzaamheden. Als er maar één weghelft open is, staat er een mannetje (vrouw in dit geval) met een stop bordje. Daar moesten we heel lang wachten tot we door mochten rijden. En uit verveling ga je dan dingen bedenken als: “Die vrouw die ons nu tegenhoudt, weet nog niet dat ze zometeen heel erg nat wordt. Het is maar goed dat ze een helm op heeft, want die hagelstenen gaan echt pijn doen…” Afijn, Jasper had wel tijd om een mooie panoramafoto te maken. De wolk had ons bijna ingehaald toen we eindelijk door mochten rijden.

We hadden graag ergens een kano gehuurd vandaag, maar met dit weer ging dat natuurlijk niet. Toch scheen de zon in Vernal en gingen we heel gauw zwemmen voor de bui ons had bereikt. Jasper ging nog even fitnessen want hij moest zijn energie toch ergens kwijt. 😉

Na het eten was het weer helemaal opgeklaard, dus konden we nog een keer lekker zwemmen. Morgen naar de dino’s.

Foto’s in het album USA 2016