Het was vanmorgen laat toen we wakker werden. Ook wel een keertje lekker en het is tenslotte vakantie! 😉

Om 11 uur zijn we met de shuttlebus van het hotel naar het centrum gebracht. We liepen naar de kade om in een winkel onze tickets voor het grote snorkelavontuur te krijgen. Daar lag ook een cruiseschip afgemeerd: De Carnival Imagination. Wat een bakbeest zeg! Bovenop zat een soort vleugel als schoorsteen, en daarnaast stond een waterglijbaan die waarschijnlijk in een zwembad op het topdek uitkwam. Die glijbaan viel zo in het niet op dat enorme schip dat je hem bijna niet zag. Echt een monster!

Er stonden rijen met mensen die weer aan boord moesten. Wij hebben daar een poos naar zitten kijken, maar de rij bleef maar groeien… Voor ons niet zo interessant, want inmiddels zagen we 2 grote catamarans aan komen zeilen met Fury erop. De spanning steeg, en de temperatuur ook. Het cruiseschip diende als buffer tegen het kleine zuchtje wind dat er stond, en het water liep van onze ruggen af toen we eindelijk aan boord mochten. We werden zorgvuldig geteld, en kregen meteen een zwemvest, snorkel en flippers aangereikt. Ook leuk als je je schoenmaat moet geven in Amerikaanse maten??? Gelukkig konden ze heel goed schatten en alles paste zonder omruilen. Vanwege de hitte voeren we zo snel mogelijk op de motor de haven uit. Onderweg mochten we zoveel drinken als we wilden en kregen we snorkelinstructie. Nou ja, het was meer een veiligheidsinstructie, want hoe je nou moet ademen door zo’n ding… Ik was echt blij dat we thuis een les hadden genomen.

In het water zagen we wat koraal op de bodem, en prachtige vissen. Op een gegeven moment zwommen we midden in een school gestreepte vissen. Hans heeft foto’s gemaakt met de onderwatercamera, maar hij had wel zijn vinger voor de lens. Hopen dat er toch wat opstaat… Dat zien we over een week ofzo pas, want daarin zit nog een ouderwets fotorolletje. 😉

Op een gegeven moment werd het water troebel en de golven hoger. Eén golf sloeg over de snorkel van Paula heen. Dit gebeurde met zo’n kracht dat het water gewoon de longen ingeslagen werd zonder te ademen. Dat was even echt beroerd. Wouter werd ook wat misselijk, en toen was het ook al weer tijd om terug aan boord te gaan. Het was weer mooi geweest.

Op de zeilen voeren we terug naar Key West. We moesten wel goed de horizon in de gaten houden, anders werden we wel wat misselijk. Tegen de tijd dat we terug waren, had de wind ons ook weer bijna droog geblazen. Lekker gemakkelijk!

Met de shuttlebus terug naar het hotel, douchen, relaxen, eten en natuurlijk een potje klaverjassen.

Tijdens de vakantie zijn we regelmatig gevraagd of we uit Duitsland kwamen. Voor de duidelijkheid antwoordden we dan “Nee, uit Nederland, dat ligt naast Duitsland!”. Onze serveerster van vanavond wist dat wel, maar zij kwam uit Hongarije…

Dit was de vakantie dan alweer. Morgen een ritje van ruim 3 uur over alle eilandjes en bruggen terug naar Miami. Dan de auto inleveren (jammer hoor!), en het laatste nachtje doorbrengen op Amerikaanse bodem. In een Hilton hotel. Dat dan weer wel. 🙂

Foto’s in het album USA 2013.