Wij vonden het koud in het skiresort, maar weeronline wist ons te vertellen dat het in Mariposa 30 graden Celsius zou worden, dus we hadden ons lekker luchtig gekleed. Eerst even de berg af, en de Earthquake-fault over. Dat is een breuk in de aarde die ergens in 1800 door een aardbeving ontstaan is. Hij is een meter of 5 breed en de diepte konden we niet echt zien. Best diep dus. Geen idee hoe ver die breuk doorloopt, want gisteren waren we een eindje van de weg af gegaan om hem te bekijken en nu blijkt dat hij gewoon onder de weg doorloopt…

Via een scenic route reden we naar het echte Yosemite park. Eindelijk bomen en groen. Nou ja: het laatste deel van het park was aangetast door een enorme bosbrand van 3 jaar geleden. Op sommige delen was alleen de onderkant van de bast aangetast door een bosbrand, op andere delen was alle jonge aanwas dood en hadden de hoge, oude bomen het als enige overleefd en op sommige troosteloze stukken stonden alleen zwartgeblakerde stompen. Toch was het gras groen en ook de struiken probeerden weer volop te groeien. Kortom: na het drama van een jaar of 3 geleden is de natuur hard op weg om zich te herstellen. Verder waren er prachtige meertjes onderweg, gevoed door nog mooiere riviertjes. We hadden een wandelingetje gepland naar een sequoya-grove, maar de parkeerplaats was overvol. Helaas hebben we dus geen grote sequoyas kunnen bewonderen. Snif! Ook hebben we geen beren gezien, behalve Jasper dan want die zingt al de hele vakantie: “Ik heb 3 haren op mijn borst, ik ben een beer!”

Op sommige plaatsen hebben we nog een foto-stop gehad, maar die stops duurden niet lang, veel te koud. Het koudste dat we tegenkwamen onderweg was maar 49 graden Fahrenheit (8,8 graden Celsius)! Daar zaten we met onze luchtige kleding. Brrrr! Onderweg hebben we nog een regenbui op het dak van de auto gehad, maar in Mariposa scheen wederom de zon. En het was er weer ruim boven de dertig graden, dus gauw het zwembad in. Bij het hotel (Miners Inn) zat een plaatselijk restaurant waar ze naast heerlijke spareribs ook een treintje hadden. Dat treintje liep een rondje over een rand aan het plafond. Er was een stationnetje, denneboompjes, een brug en muurschilderingen. Op deze manier hadden ze de belangrijkste plaatsen van Yosemite uitgebeeld.

Terug naar een kamer waar de Wifi weigerde, gingen Wouter en Paula nog maar een balletje gooien in het zwembad. Lekker fris!

Morgen gaat onze reis naar de kust en nemen we een duik in de Pacific. 🙂