Om half 9 werden we pas wakker. Uitgeslapen dus! Eerst maar weer eens naar de Walmart voor ontbijt en zonnebrandcrème. Vandaag stond een stuk van de Blue Ridge Parkway op het programma dat in het verlengde ligt van het park waar we gisteren door gereden zijn. Het verschil met het park is goed te zien: In het park woonde niemand, maar hier staan her en der (volledig verrotte) boerenschuren, akkers, hooivelden en koeien. We hebben een paar prachtige huizen gezien aan een meer, met steigers en een glijbaantje in het water. Maar al die huizen en huisjes liggen wel aan een weg die duidelijk regelmatig afgesloten wordt in de winter…
Bij een kleine dam die vroeger door een molenaar werd gebruikt hebben we geluncht. Op een bord stond vermeld dat tijdens het malen van het graan de klanten van de molenaar in “zijn” water gratis mochten vissen op forel.
Op een gegeven moment hadden we wel weer genoeg natuur gezien en doordat we toch al later waren door het uitslapen hebben we verder de snelweg gepakt. Erg apart dat er elke keer staat dat je emergency vehicles voorrang moet geven. Lijkt mij logisch?!
Richting Asheville hingen er ineens erg donkere wolken boven de bergen. Wij hoopten net vóór de wolken te zitten. Aangekomen bij het hotel scheen de zon nog, dus hebben we gauw ingechecked, zwemspullen aangedaan en op naar het zwembad. Op het moment dat we allemaal nat waren, kwam er een donderslag, dus wij er gauw uit en douchen. Even later scheen de zon weer en Wouter wilde nog zwemmen. Dus Paula offerde zich op. Helaas hadden we de bal in het vorige hotel laten liggen dus even vragen bij de receptie of we er daar één konden kopen. Ze begrepen absoluut niet wat ik (Paula) met een ball bedoelde. Blijkbaar sprak ik het uit als bol, en moest het toch echt bal zijn. Weer wat geleerd.
Nog even gespetterd met Wouter en toen kwamen Hans en Jasper ook weer een nat voetje halen.
Bij de Subway hebben we weer broodjes en pizza’s gehaald. Inmiddels weten we hoe het werkt om daar een broodje samen te stellen uit alle keuzemogelijkheden die er zijn. De medewerkers waren zó met elkaar aan het dollen, dat ze de pizza’s van de jongens vergaten af te rekenen. Toen we ze daar op wezen, hoefden we niet meer te betalen omdat we zulke ‘respectable customers’ waren. Whatever, het scheelde weer 9 dollar. 🙂
Tot slot nog een potje klaverjassen en naar bed. Morgen gaat het richting Atlanta en komen we onderweg door een plaats met de naam “Jasper”. Dat wordt dus even foto’s maken. 😀
Foto’s in het album USA 2013.