Darien

Vandaag zouden we van South Carolina terugkeren in Georgia. De lucht was bewolkt maar niet donker toen we halverwege de rit een Walmart indoken op zoek naar strandlakens en een ouderwets fotorolletje voor de onderwatercamera. Toen we de Walmart wilden verlaten, was het echter aan het stortregenen. We hebben even gewacht tot het wat minder hard leek te regenen voor we naar de auto renden. Helaas regende het toch harder dan verwacht en waren we dus toch doorweekt… Dankzij de airco droogden we in de auto snel op, maar buiten bleef het gieten. Sommigen zetten zelfs hun auto aan de kant van de snelweg omdat ze niet meer durfden te rijden.

Aangekomen bij Fort King George in Darien, was het gelukkig droog. Omstreeks 1720 hadden de Engelsen hier hun meest zuidelijke fort gebouwd. Dit was hier compleet gereconstrueerd. De paden en bruggetjes over het moerasgedeelte waren goed afgescheiden van het gebied ernaast; blijkbaar zitten er alligators. Die hebben we niet gezien maar het stikte wel van de kleine krabbetjes. Het fort bestond uit een sloot met een palissade en een aarden wal. In het fort stonden maar een paar gebouwen: het Blockhouse was om voorraden op te slaan, maar diende ook als verdedigingsbolwerk met overal kleine schietgaten en ruimte voor kanonnen. Verder een bakkerij, een smidse, wat schuurtjes/stallen en een groot gebouw waar de soldaten konden slapen. Op het moment dat we daar waren, begon het weer te gieten. Dus visten we een pak kaarten uit de rugzak om op de houten bankjes binnen lekker een potje ouderwets te klaverjassen.

Toen het even wat minder hard regende liepen we weer terug naar het visitors center. Fout! Weer begon het te gieten, dus weer werden we nat. Nu begon het zelfs te onweren… Dit gaf ons mooi de kans een praatje te maken met de dame achter de balie. Ze had een soort boswachtersuniform aan, dus durfde ik wel te vragen hoe die mooie bomen heten die we overal zagen staan. Zelfs in de middenberm van de snelweg stonden ze in volle glorie te bloeien.

 

Het zijn Crepe Myrtles. Ze zijn er in het wit, lichtroze, donkerroze/rood en nu zie ik op het Internet dat ze er ook in het paars zijn. De laatste dagen zien we ook steeds meer bomen met een soort mos dat als baarden naar beneden hangt. Die slierten wuiven prachtig met de wind mee. Dat is Spanish Moss. Het doet de boom geen kwaad want het haalt alle voedingsstoffen uit de lucht. Alleen als het teveel wordt, kan het de boom op een gegeven moment verstikken en dan halen ze het er vaak af. Van dichtbij heeft het een heel fijne structuur en een beetje een zilveren glans. Mooi! We hebben ook bomen gezien met een heleboel webben als een soort cocon. Maar dat is niet goed, dat schijnt door een soort kever of zo te komen…

In een filmzaal van het visitors center hebben we nog een filmpje bekeken over hoe de Engelsen, Spanjaarden en Indianen om het Fort vochten. De Schotten kwamen nadat de Engelsen zich hadden teruggetrokken naar het noorden en daarvan hebben we nog een klein huisje bekeken.

Het hotel is deze keer heerlijk schoon. Een verademing na het laatste hotel. Dus ondanks de wolken even een duik in het zwembad en lekker douchen. Heerlijk dat ze hier ook een wasruimte hebben. Voor een paar dollar kun je je kleren wassen, en daarna in de droger stoppen. Dus iedereen en alles is weer schoon. Hans ploft tussen de gameverslaafde kinderen op bed en heeft even de gekke 5 minuten. Welterusten!

Foto’s in het album USA 2013.