Tombstone was de bestemming van vandaag. een ritje van 1,5 uur, dus redelijk op tijd vertrekken leek ons wel verstandig.
Onderweg viel ons weer op hoeveel aandacht de Amerikanen besteden aan het mooi maken van dingen. Iets simpels als een viaduct toveren ze om in een waar kunstwerk. Slanke lijnen, geverfd in een kleur die in de omgeving past (rots-geel) en versierd met indiaanse motieven die in reliëf èn met een andere kleur verf op de zijkant van het viaduct en op de steunpilaren zijn aangebracht. Ook de taluds laten met verschillende kleuren grind mooie afbeeldingen zien. Genieten dus onderweg. Vanuit de verte zagen we nog het Pima Air and Space museum met een boneyard met honderden vliegtuigen die daar gewoon staan te staan. Een mooie opslagplaats, want het is hier zo droog dat ze toch niet roesten. Vanwege de hitte was de animo om er te gaan kijken niet zo groot, dus zijn we maar doorgereden.
In Tombstone hebben we de auto geparkeerd, en al gauw kwamen we bij een wegafzetting met cowboys erbij. Die heren waren ons naar binnen aan het roepen, omdat er over 5 minuten een shoot-out plaats zou vinden in de OK Corral. Dat hebben we gedaan, en daar hebben we geen spijt van. We zaten op een overdekte tribune vlak naast de plaats waar dat beroemde gevecht ook echt heeft plaatsgevonden. Grappig detail was dat we moesten juichen als er een “goeie” op kwam, en boe moesten roepen als er een “slechte” the stage op stapte. De knallen waren oorverdovend. Ik heb een filmpje gemaakt, maar schrok er zó van, dat mijn camera een flinke slingerbeweging maakte. 🙂
We mochten met hetzelfde ticket ook naar een panoramashow. Een mix van papiermaché, film, diapresentatie en een verteller die de waarheid liet zien over de geschiedenis van Tombstone. (In de films is alles nep volgens de presentator, want rode halsdoeken droegen ze bijvoorbeeld niet.)
Daarna hebben we een wandelingetje door de hoofdstraat gemaakt met alle saloons, brothels en natuurlijk souvenirshops. Er reden postkoetsen en overal stonden mensen in de kleding van toen. Echt een belevenis.
Vervolgens zijn we nog naar het kerkhof gegaan; Boothill Graveyard. Daar was van heel veel graven goed gedocumenteerd wie er lag en hoe ze om het leven gekomen waren. Dat varieerde van gif, ziektes, ongelukken (met het hoofd onder een wagenwiel gekomen), zelfdoding, gestenigd door Apaches (Wouter las hier Alpaca’s, ook leuk 🙂 ), legale verhanging tot doodgeschoten door die en die. En die lag dan meestal een paar graven verderop. Natuurlijke doden kwamen er blijkbaar niet veel voor.
Op de terugweg zijn we nog aangehouden door de border-Patrol, maar vanwege onze mooie blauwe ogen mochten we verder zonder onze paspoorten te laten zien. Tja, we zaten heel dicht bij de grens met Mexico…
Vanavond konden we bij het hotel nog even met een telescoop naar de maan en Saturnus kijken. Ook heel bijzonder!
Morgen moeten we dit hotel verlaten. Erg jammer want dit is echt een heel mooi resort met een super zwembad (en gratis wasmachine en droger, dus daar hebben we nog maar even gebruik van gemaakt).