Vanochtend waren we ons om 9 uur aan het klaarmaken voor het ontbijt, toen Housekeeping al op de deur klopte. Beetje te vroeg.
Om 10 uur zaten we in de auto, op weg om de scenic route door de Big Horn Mountains te nemen. Echt prachtig! Met een hoop haarspeldbochten steil naar boven tussen de rotsen en bomen door. Het gekke is, dat het eenmaal boven nagenoeg vlak was. Je ziet wat gezellige, grazige hobbitheuvels met lieflijke koetjes. Op een gegeven moment reden we over een wildrooster, en daarachter liepen de koeien gewoon los.
We vroegen ons af of het zo vlak zou blijven tot aan Cody, maar natuurlijk moesten we aan de andere kant weer naar beneden. Daar waren ook weer wat mee bomen. Bij een stopplek lazen we dat daar in de vijftiger jaren een orkaan had huisgehouden. Dat was te zien aan een spoor van kale plekken. Op de vlakke stukken waren de omgeknapte bomen opgeruimd wegens brandgevaar. Op de steilere stukken zag je ze nog als mikado op de hellingen liggen. De natuur was zich aan het herstellen, maar dat ging niet zo snel. Er waren ook afgebrande stukken, en stukken bos waar een kever zich aan tegoed had gedaan. Die kever kruipt onder de bast, en de larven doen zich daar te goed aan de sappen van de boom. Een gezonde boom kan daar wel tegen, maar een oude boom, of een boom die te lijden heeft gehad van bijvoorbeeld droogte, gaat dood.
Afijn, we gingen naar beneden naast een idyllisch riviertje. Dat in combinatie met de strakblauwe lucht en de rode rotsen was echt op en top genieten.
Na de bergen moesten we weer een heel stuk door saai, dor en droog landschap rijden tot aan Cody. In het hotel deden ze moeilijk omdat er maar Ă©Ă©n kamer geboekt was. De vraag was of we niet toch 2 kamers wilden. Aangezien dit een best luxe (duur) hotel is, wilden we dat niet. Na veel moeilijk kijken, konden we dan een opklapbed krijgen. Jongens chagrijnig… De kamer was echter nog niet klaar, dus gingen we lekker een poosje zwemmen. Het zonnetje wilde wel branden, dus toen we het idee hadden dat we wel erg snel verkleurden, gingen we maar eens kijken of de kamer klaar was. En wat bleek? We hebben gewoon 2 bedden! Wel wat smal (1,30m) maar dat redden we wel. Later kwam er nog iemand met een opklapbed waar eigenlijk helemaal geen plek voor is, dus die hebben we maar weer weggestuurd.
Na een heerlijk broodje Subway gingen we naar de rodeo. We hadden in het hotel de tip gekregen om de achterste tribune te pakken, omdat je daar rugsteun hebt, en ook in de hokjes kan kijken waar de cowboys op de stieren klaar gaan zitten. Dat was een gouden tip! De rodeo werd aan elkaar gepraat door een clown in de arena, en een commentator in een hokje boven ons. Er waren veel meer onderdelen dan op een stier zitten. Als eerste kwamen showgirls met vlaggen de arena in om ons op te warmen. Vervolgens werd er gebeden. Want âThe Lord was al verbannen uit de scholen en de regering, dus moesten we laten zien dat hij niet uit onze harten weg te krijgen isâ. Natuurlijk werd dit gevolgd door een rondje met een wapperende Stars and Stripes en het volkslied.
Daarna cowgirls op een paard die allerlei figuren draafden. In een cirkel, achter elkaar, door elkaar heen etc. Hierna begon het echte werk: Cowboys op een wild paard. Sommigen werden er al heel snel afgegooid, anderen hielden het wat langer uit.
Vervolgens lassowerpen: Een kalf werd losgelaten en een cowboy moest het met een lasso vangen, handmatig op de grond gooien en zijn poten vastbinden. Ontzettend knap hoe ze dat deden, maar ergens ook heel leuk als het kalf de overkant van de arena bereikt had vóór hij gevangen was, want dan had de cowboy verloren. In de categorie dames moest het kalf alleen met de lasso gevangen worden en liet de lasso meteen daarna los van het zadel. Iets diervriendelijker.
Dan het echte bull-rijden: De stieren zaten onder ons in kooien. De cowboys met helm en rug- en borstbescherming gingen er heel voorzichtig op zitten. Ze moesten minstens 8 seconden blijven zitten. De tijd speelde een rol, maar ook hoe ze zaten en hoe wild de stier bokte. Er was een knulletje van 15 jaar die hier al aan mee deed…
Vervolgens mochten alle kinderen onder de 12 in de arena komen. Er werden 2 kalfjes losgelaten met een lint eraan. Degenen die het lint van een kalf wist te halen, wonnen een prijs. Daarna zei de commentator dat ze snel uit de arena moesten, want ze gingen een stier loslaten… Grapje! (Maar de kinderen waren heel snel aan de kant).
De volgorde ben ik een beetje kwijt, maar er moesten nog kalfjes gevangen worden door 2 cowboys: eentje om de horens en eentje om de achterbenen, en er waren dames die figuren reden op tijd. Er waren ook meisjes onder de 12 die hetzelfde deden. Dat was aan de ene kant erg schattig, en aan de andere kant konden die paardrijden om jaloers op te zijn!
Ook was er een vlaggenparade met de vlaggen van de sponsors. Ik denk dat we een maand nodig zouden hebben om in al die restaurants te gaan eten. Sowieso werd er steeds reclame gemaakt voor de lipstick die in de souvenirwinkel in de aanbieding was, en de hoodyâs met korting etc.
Alles werd zoals gezegd aan elkaar gepraat door een clown, die dansjes deed, zich in een opblaas-ballerina-pak hees, en grapjes maakte. Bij de laatste ronde bull-riding had hij het taai: Er was een stier die echt niet wilde. Die ging steeds liggen, zodat ze er niet op konden gaan zitten. Al die tijd moest het publiek vermaakt worden natuurlijk. Heel grappig! Die ene stier wilde echt niet, en de andere stieren van deze laaste ronde waren door het dolle heen: geen enkele cowboy bleef 8 seconden zitten. We hebben dus heel wat mooie valpartijen gezien.
Al met al een geweldige avond! Fotoâs volgen morgen, want inmiddels is het al half 12. Tijd om te gaan slapen!
